2017: Het jaar waarin Netflix definitief haar magie verloor

Geschreven door

Franke Koornneef

Gecontroleerd door

Bram

Bijgewerkt op

7 januari 2018

[addtoany] ×

Netflix staat al lang niet meer garant voor kwalitatief goede shows, maar dit jaar tipte de weegschaal de verkeerde kant in.

Netflix is al jarenlang in populariteit aan het stijgen. Niet heel gek, want met monsterlijke Originals zoals House of Cards en Black Mirror is het het zeker waard om je aan te sluiten bij de streamingdienst. De laatste tijd borrelt er daarentegen wat ongenoegen bij me op. Wanneer ik door de stevige catalogus van de dienst scrol, kom ik allemaal films en series tegen die ik het best kan beschrijven als… tja, pulp. Is de balans tussen kwaliteit en kwantiteit eindelijk omgeslagen?

Het leek alsof Netflix goed op weg was om de wereld van streamend TV-kijken over te nemen, maar de laatste tijd heb ik niet veel vertrouwen meer in die voorspelling. Waar het Amerikaanse bedrijf in eerste instantie alleen de pareltjes maakte (denk aan House of Cards, Orange is the New Black en Bojack Horseman) lijken er met de tientallen Originals vooral heel veel slechte shows gemaakt te worden. Het wordt zelfs zo erg, dat ik een beetje depressief wordt als ik door Netflix aan het bladeren ben.

‘Edgy’ tiener-series zoals 13 Reasons Why, superheldenpulp zoals Iron Fist, Luke Cage of The Defenders en ‘cringy’ flutseries zoals Disjointed hebben allemaal wat met elkaar gemeen: ze moeten een groot publiek aanspreken, maar tegelijkertijd uniek en kwalitatief uitstekend zijn. Netflix schoot wat mij betreft volledig mis met die series.

[gv data=”4h3m7B4v6Zc”][/gv]

En dat zijn slechts wat voorbeelden van high-profile series die – hoe je het ook bekijkt – een groot bereik hadden. Tegelijkertijd staat Netflix vol met series zoals Fuller House, Real Rob, F is for Family en Flaked. Flauwe flutkomedies met concepten die al zo oud zijn als het medium zelf. Nee, serieus, Fuller House is een sitcom over een gezin. Wow, Netflix, die brainstormsessies hebben eindelijk hun vruchten afgeworpen.

Of wat dacht je van tragikomedie Flaked over een herstellend alcoholist? Ja, Will Arnett (Bojack Horseman, Arrested Development) is een held, maar deze show probeert zo hard om zowel grappig als dramatisch te zijn, dat de toon overal en nergens is. Kijk maar gewoon naar Californication als je een afgetakelde eikel wilt zien dealen met zijn zelfdestructieve gedrag in Californië. Dat staat ook gewoon op Netflix.

De trend blijkt door te zetten naarmate ik meer research doe voor dit artikel. Series hanteren een lui concept (oeh, kijk ons eens veel schuttingtaal gebruiken en een multiculturele, out-of-the-box kijk op seks hebben), huren herkenbare acteurs en actrices in en worden door je strot geduwd door Netflix’ absurde aanbevelingssysteem. Echt waar, heb ik een 90% of hogere match met alle Originals maar is Anchorman (een van mijn favoriete films ooit) maar voor 69% iets voor mij? Toevallig?

Voordat fans van een van de hierboven genoemde series me persoonlijk komen opzoeken voor een hartig ‘gesprek’, moet ik natuurlijk toegeven dat er ook een hoop geweldigs op de streamingdienst te vinden is. En deel van de charme van Netflix zit hem ook in de gigantische hoeveelheid keuze die je hebt; er zit voor iedereen wat bij.

Toch vraag ik me regelmatig af waarom bepaalde series überhaupt gemaakt worden. Disjointed en Weeds zijn super ‘gewaagd’ omdat ze iets met marihuana doen? Hoezo moeten familie-sitcoms iets nieuws doen? Mensen zijn helemaal nog niet klaar met dezelfde superheldenpulp, toch?

[gv data=”sY1OLXlGlOs”][/gv]

Dus, beste Netflix, wanneer jullie de volgende keer bespreken welke van de ongetwijfeld duizenden scipts jullie gaan verfilmen, denk dan even goed na. Is het de honderden miljoenen investering echt waard? Is het niet weer een uitgekauwd concept met B-sterren in de hoofdrol? Hebben we echt nóg zo’n serie nodig? Voor mij voelt het namelijk alsof deze vragen niet meer gesteld worden. Netflix breidt haar catalogus agressief uit, maar staat daarmee al lang niet meer garant voor kwalitatief goede shows. Plaats kwaliteit boven kwantiteit, dan hoef ik zulke haatdragende columns ook niet meer te schrijven.

En over zelfaanbeveling gesproken: Check hier drie f*cked up trailers die deze week uitkwamen. Spoiler alert: Netflix zet hevig in op schokkende content. Om niet als een complete hater over te komen, lees je in dit artikel alles over de 10 beste Netflix-series die in 2017 uitkwamen.

Foto @DefectiveByDesign/FSA