Iedereen heeft het over de Netflix- film ‘Don’t Look Up’

Geschreven door

Franke Koornneef

Gecontroleerd door

Bram

Bijgewerkt op

3 januari 2022

×

De film Don’t Look Up op Netflix wordt erg goed bekeken en iedereen heeft het erover. De vraag is waarom…

Netflix knalt tegenwoordig de ene goede film na de andere goede film op de dienst. En als je afgelopen week ook maar een minuutje op internet hebt doorgebracht, heb je vast iets gelezen over Don’t Loop Up. Dit is momenteel de topfilm op Netflix en is geregisseerd door Adam McKay.

Netflix- film Don’t Look Up

De film gaat over een planeetvernietigende komeet op weg naar de aarde en de reactie van de mensheid op het naderende einde. De komeet is een metafoor voor klimaatverandering, en de personages spelen allemaal hun rol, van de wetenschappers die schreeuwen in de leegte tot de tech-miljardair die hem wil ontginnen voor mineralen met behulp van onbewezen technologie. De film zit bomvol sterren zoals Leonardo DiCaprio en Jennifer Lawrence.

De meningen over de film zijn echter verdeeld. Op de bekende website Rotten Tomatoes heeft de film een criticiscore van 55%. Dit geeft een weerspiegeling weer van de verdeeldheid in hoe mensen de film hebben ervaren. De negatieve recensies waren ronduit vernietigend. Defector noemde het een “film gemaakt door mensen die te veel tijd online doorbrengen”. Gawker zei Don’t Look Up “transformeert het onderliggende conflict van hoe de klimaatcrisis aan te pakken van een actie in een andere van eenvoudig geloof: luister je naar wetenschappers, of niet?” McKay heeft samen met co-creator en journalist David Sirota, van hun kant, verdedigingen van de film getweet die hebben geleid tot meer juist meer kritiek. Hierdoor is iedereen nog meer de weg kwijt.

Klimaatverandering

De film is dus (ook) bedoeld om het gesprek, het debat, te (her)openen over klimaatverandering. Zeker in Amerika is het stil over de klimaatverandering. De helft van de Amerikanen “die geïnteresseerd zijn in het broeikaseffect of het probleem belangrijk vinden, praten” zelden of “nooit” er met familie en vrienden over.” Dit komt naar voren uit een onderzoek uit 2016  van de Yale en George Mason University. De film is nu wel onderwerp van gesprek, maar meer over de kwaliteit van de film dan over hoe we de klimaatcrisis kunnen oplossen.