Overzicht: Annihilation is pretentieus en briljant geacteerd

Geschreven door

Franke Koornneef

Gecontroleerd door

Bram

Bijgewerkt op

25 februari 2018

[addtoany] ×

Natalie Portman draagt de film, maar het script van Alex Garland is zachtst gezegd uitdagend voor de kijker.

Schrijver en regisseur Alex Garland heeft al een hoop pareltjes op zijn naam staan. Niet alleen schreef hij de indie zombiefilm 28 Days Later en het briljante sci-fi-drama Sunshine, maar tevens schreef en regisseerde hij een van de beste sci-fi-films aller tijde: Ex Machina. Nu komt de Engelsman met een nieuw zelfgeschreven- en geregisseerd pareltje genaamd Annihilation. De film met Natalie Portman in de hoofdrol is hoe dan ook tof en bijzonder, maar evenaart het Ex Machina?

The Verge
Je moet een briljant filmmaker zijn om het hele verhaal aan het begin van de film al prijs te geven. Dat is precies wat er in Annihilation gebeurt. Portman’s personage legt haarfijn uit wie er met haar meegingen op de filosofische, sci-fi-reis en verklapt gelijk wie er overleven en wie er dood gaan (en hoe).

“Dat is het succes van deze film, want de uitkomst weten verpest de spanningsboog totaal niet. (…) [De film] is prachtig en ‘immersive’ maar tegelijkertijd afstandelijk. Het is spannend vanwege de pure ambitie en de bijzonderheid, niet vanwege de daadwerkelijke actie. Door zoveel details al gelijk prijs te geven, benadrukt Alex Garland dat het niet gaat om wie-blijft-er-leven-mechanieken of de snelle actiescènes. Het gaat om de langzame, ingetogen reis van Lena en de anderen; we kijken wat hun reis in het onbekende emotioneel met ze doet.”

[gv data=”fiqN6fygIdQ”][/gv]

Waar een mindere regisseur het reisgenootschap in deze sci-fi-horror zou hebben bestookt met eindeloze actiescènes en een schijnbaar onsterfelijk monster, pakt Garland het genuanceerder aan. “Annihilation is een bedachtzame, filosofische film die meer geïnteresseerd is in eigenschappen van de mensheid, in de drijfveren van ons – niet in de vraag wie het overleeft en wie sterft.”

IGN US
Naast de filosofische implicaties en een ontzettend stevige (grotendeels vrouwelijke) cast heeft Annihilation ook wat problemen. Het is verreweg Garland’s meest ambitieuze film tot dusver, wat zich uit in wat mindere scènes, afhankelijk van je perspectief.

“Er zitten werkelijk oogverblindende beelden verwerkt in Annihilation – voornamelijk de fantastische, fundamentele Shimmer zelf (een breinbrekend ‘wezen’ waar de groep in op ontdekkingsreis gaat, red.) en sommige levensvormen die ze daar tegenkomen. Maar de visual effects zijn niet eenduidig fantastisch, vooral evident in de laatste akte. Het ’trippy’ slotstuk zal voor sommigen ietwat te ver gaan, terwijl anderen dat zullen bestempelen als het beste en meest uitdagende van de hele film.”

IGN US verwacht dan ook terecht niet dat Annihilation het ontzettend goed gaat doen bij de mainstream science fiction-kijker. Die zullen wellicht meer aan het actievolle Altered Carbon vinden, wat volledig okay is. “Annihilation is niet altijd consistent in de executie en tevens niet altijd even aantrekkelijk als dat het had kunnen zijn, mede vanwege de manier waarop het begin het verhaal weerhoudt van het hebben van leven-of-dood-spanningen. Het is een gewaagde film die het niet op veilig speelt en wat fantastische performances levert.”

[gv data=”89OP78l9oF0″][/gv]

The Guardian
In het verlengde van IGN’s conclusie, ziet ook The Guardian problemen met de verhalenvertelling en de ambitie die de film niet altijd ten goede komt. “Voor zijn studio-debut koos [Alex Garland] om de prijswinnende novelle van Jeff VanderMeer te adapteren; een boek vol met bloederige horror, zware ideeën en onconventionele story telling.”

“Maar waar de fanbase gepassioneerd is, is het boek uiteindelijk moeilijk te verfilmen (sommigen zeggen zelfs ‘onverfilmbaar’), wat resulteerde in problemen voor uitgever Paramount nadat testpubliek mogelijk geschrokken was van de film vanwege een veel te ‘intellectuele’ aanpak en een te ingewikkeld verhaal.” Het gevaar van een dergelijke science fiction-film is dan ook het feit dat slechts een kleine groep écht van zulke films kan genieten, terwijl de meesten het een pretentieus staaltje ‘kijk mij eens slim zijn’ zullen vinden.

Annihilation zal voor een korte tijd te zien zijn in Noord-Amerikaanse bioscopen, waarna de film naar Netflix verhuist voor een wereldwijde release. Waarom, vraag je je af? Paramount was bang voor een box office-flop, waardoor de rechten snel verkocht zijn aan Netflix. Jammer, want de film is waarschijnlijk een waar genot om op een groot scherm te aanschouwen.

Foto @ParamountPictures/Skydance