Spiegeluniversum, to be or not to be

Geschreven door

Moises van der Vlis

Gecontroleerd door

Geoff

Bijgewerkt op

12 mei 2023

[addtoany] ×

De natuurkundige Leah Broussard wil met een experiment met subatomaire deeltjes onderzoeken of er een spiegeluniversum bestaat.

Is er een spiegeluniversum?

De oude Maya’s geloofden dat een spiegel een poort vormde naar andere, bovennatuurlijke werelden. Nu weten we dat dat onzin is, een spiegel weerkaatst ‘gewoon’ licht, waardoor het alleen maar lijkt alsof er een andere wereld is. Interieurontwerpers maken dankbaar gebruik van dit effect om een ruimte groter te laten lijken.

Maar wat als er echt een spiegeluniversum bestaat? Volgens een natuurkundige theorie, bestaat er van ieder deeltje een spiegelversie en vormt deze spiegelmaterie. Dus bijvoorbeeld een spiegelneutron, een spiegelproton en een spiegelelektron, die samen spiegelatomen, spiegelsterren, spiegelplaneten en wie weet spiegelmensen kunnen vormen. Deze kunnen wij niet waarnemen, omdat deze spiegeldeeltjes niet met materie wisselwerken, behalve via de zwaartekracht.

Verklaren spiegeldeeltjes donkere materie?

Maar, zegt diezelfde theorie, heel af en toe veranderen ‘normale’ deeltjes in spiegeldeeltjes en weer terug. Dus nemen ‘we’ dit effect waar, dan is hiermee bewezen dat spiegeldeeltjes bestaan. En daarmee het spiegeluniversum. Deze ontdekking zou de natuurkunde zoals we die nu kennen op zijn kop zetten. Aantrekkelijk aan deze theorie is dat deze verklaart waaruit donkere materie bestaat.

Donkere materie is materie die wel zwaartekracht uitoefent, maar verder niet waarneembaar is. Dit geldt voor het grootste deel van alle materie. Ook verklaart deze theorie waarom de donkere-materie detector DAMA onder de Italiaanse berg Gran Sasso wél een donkere-materie signaal waarnam en andere experimenten niet.

Deeltjes die via het spiegelheelal door een muur heen kunnen bewegen

Stel, je beschikt over een magisch apparaat, zeg een soort afstandsbediening. Zodra je op een knop drukt, beland je in een spiegeluniversum. Op die manier zou je door een muur heen kunnen lopen. Vlak voor de muur druk je op de knop, je belandt in het spiegeluniversum. Je doet een stap (waarschijnlijker: je beweegt door de ruimte, want het spiegeluniversum zal net als dit universum bijna helemaal leeg zijn). En laat de knop weer los. En zie daar, je bent weer in dit heelal, voorbij de muur. Erg handig natuurlijk als je een bank wilt beroven.

Een versie van dit experiment is wat Broussard van plan is uit te voeren, maar dan met neutronen. Een bundel neutronen wordt afgevuurd op een neutronendetector, waarachter, enkele meters verderop verderop, een andere neutronendetector staat. Als een neutron onderweg verandert in een spiegelneutron, m.a.w. door het spiegeluniversum reist, wordt het niet gedetecteerd in de tussenliggende detector, de ‘muur’ in het voorbeeld, maar juist wel in de tweede detector.

Een goedkoop experiment, wat een netelige natuurkundige en kosmologische vraag op zou lossen. En wie weet kunnen we dan straks via het spiegelheelal door muren reizen.