The Witcher: Blood Origin review

Geschreven door

Moises van der Vlis

Gecontroleerd door

Geoff

Bijgewerkt op

11 januari 2023

[addtoany] ×

The Witcher: Blood Origin is een fantasy tv mini-serie die door critici nogal afgekraakt wordt. Nieuwe liefhebbers op Netflix zullen de serie mogelijk waarderen.

The Witcher: Blood Origin speelt zich ongeveer 1200 jaar voor de geboorte van Geralt Rivia, en het begin van de rest van de Witcher Saga, af. De makers moesten wel, want de acteur die Geralt speelt, Henry Cavill, verlaat de serie. In deze tijd woonden er nog geen mensen en monsters in Het Continent. Maar dat betekent niet dat er geen spannende en onroerende avonturen te beleven waren. Zo is het continent doordrenkt van magie en wordt het verhaal doorspekt van politieke machtsspelletjes in de oude stad Xin-Trea. Hier smeden de jonge prinses Merwyn en de tovenaar van lage komaf Balor samen om de ultieme macht te veroveren op het continent.

Maar het echte vuurwerk in het verhaal wordt geleverd door zeven kleurrijke zonderlingen, die door het lot bij elkaar worden gebracht. Uiteraard proberen zij de snode plannen van de prinses en de tovenaar te voorkomen. Is de serie het waard om naar te kijken? Hoewel de special effecten en de monsters wat tegenvallen, en ook het decor van de oude stad er wel erg goedkoop uitziet, wordt dat dan weer in zekere zin goedgemaakt door het sfeervolle gebruik van het IJslandse landschap.

Onder fans van de serie zijn de meningen verdeeld. Sommigen, vooral die in Centraal en Oost-Europa, zijn woest over wat zij zien als de verminking van de serie. In deze prequel wordt er namelijk behoorlijk afgeweken van de verhaallijn in de romans en andere the Witchers films. Het plot is, vinden ze, vergeleken met eerdere series, nogal oppervlakkig en afgeraffeld. Ook vinden ze de overvloedige introductie van karakters die niet heteroseksueel zijn en een andere huidskleur hebben dan de gemiddelde acteur in andere The Witchers series, gekunsteld.

Kritiek op niet westerse karakters onterecht

Netflix bevindt zich op dit moment in zwaar weer, en als willen groeien, moeten ze dat buiten Europa, Noord-Amerika en de rest van het Westen doen. Wereldwijd zijn er in 190 landen 130 miljoen mensen met een Netflix abonnement, waarvan de helft in de Verenigde Staten. Mogelijk wilde Netflix met deze serie een vlucht naar voren maken.

In het grootste deel van de wereld wonen mensen die er niet Europees uitzien en door te kiezen voor veel karakters die er uitzien als Afrikanen, Oost-Aziaten en Indiërs, kan je ook de rest van de wereld aanspreken. Op die manier zou Netflix de daling van het aantal gebruikers in Europa en Noord-Amerika kunnen compenseren met een groei in Latijns-Amerika, Azië en Afrika.

Acteurs The Witcher Blood Origin konden beter

Dat is zakelijk gezien verstandig, en past ook bij het veelkleurige mozaïek dat de mensheid is. Al hadden ze wel betere acteurs moeten inhuren dan enkele hoofdrolspelers.

Die zijn er ook genoeg. Bollywood is bijvoorbeeld wereldberoemd, ook Nigeria, Brazilië en Hongkong kennen een bloeiende filmindustrie en honderden miljoenen mensen over de hele wereld dromen van een rol als acteur. En acteurs met een buitenlands accent komen overeen met de werkelijkheid. Voor de meeste mensen die Engels spreken is Engels een tweede taal. Zij spreken dus met een duidelijk hoorbaar accent.

Weinig rekening gehouden met de voorkeuren van de rest van de wereld

Wat dat betreft is de beslissing om er veel homoseksualiteit in te brengen, dan wat minder slim. Buiten het Westen, en overigens ook in Oost-Europa, overheersen nogal negatieve vooroordelen over openlijk homoseksuele mensen. Een beetje homoseksualiteit, zoals in de rest van de serie, was voldoende geweest. Zo kunnen ze in de rest van de wereld een beetje wennen aan het concept.

De wereld achter The Witcher Blood Origin

De verschillende verhaallijnen in The Witcher spelen zich af in het geestelijke universum van de Poolse schrijver Andrzej Sapkowski. In deze wereld is er één groot werelddeel, het Continent, dat wordt bewoond door mensen en andere mensachtige intelligente soorten zoals elven, dwergen en gnomen.

De mensen zijn nieuwkomers en bewonen het Continent pas sinds de botsing van meerdere universa. Door deze gebeurtenis kwamen er mensen en allerlei monsters op het Continent. De andere soorten leefden er al langer. Dit Continent kan in vier regio’s worden verdeeld. De meeste verhalen spelen zich af in de noordelijke regio, de Noordelijke Koninkrijken. Dit zijn Aedirn, Cidaris, Cintra, Hengfors League, Kaedwen, Kerack, Kovir en Poviss, Lyria en Rivia, Redania, Temeria en Verden, plus nog enkele kleine vorstendommen.

In het zuiden, aan de overkant van de bergen en de rivier Yaruga, ligt het enorme Rijk van Nilfgaard. Dit rijk is nogal militaristisch en agressief. Mogelijk liet de schrijver zich inspireren door de grote buren Rusland en Duitsland. Het woestijnachtige oostelijke deel van het Continent is voor een groot deel onbekend. Het Verre Noorden wordt bewoond door een bontkleding dragende bevolking die onverstaanbare talen spreekt. Deze delen hun ijskoude land met witte draken en (waarschijnlijk) mammoeten. Dan liggen er nog landen in het westen, voorbij de zee. Daarmee wordt gehandeld.

In zijn romans en verhalen draait het om Geralt van Rivia, één van de Witchers. Dat zijn beestenjagers, een soort outcasts met vaak niet-menselijk bloed waarop door de nogal racistische bewoners van de Noordelijke Koninkrijken nogal wordt neergekeken. Witchers ontwikkelen al op jonge leeftijd de bovennatuurlijke vermogens om gevaarlijke monsters te kunnen bevechten.

De serie is razend populair in Centraal en Oost-Europa. Ook zijn boeken zijn, naast het Pools, in 36 talen vertaald, waaronder het Nederlands. Maar de verkopen van zijn boeken schoten pas echt omhoog toen de serie verfilmd werd op Netflix. Vergeleken met 2018 verkocht hij bijna zes keer zoveel boeken in 2020.