Xbox Series X review – Monsterbak met verborgen potentie

Geschreven door

Franke Koornneef

Gecontroleerd door

Bram

Bijgewerkt op

18 november 2020

[addtoany] ×

In deze volledige Xbox Series X review checken we de games, design, U.I. en alle andere features. Conclusie? Het is een bakbeest!

Het moment is eindelijk daar; het nieuwe era van console gaming is aangebroken. De Xbox Series X ligt nu ongeveer een week in de winkel en we hebben uitgebreid de tijd genomen om de gloednieuwe console onder de loep te nemen voor deze review. En met de huidige line-up (met veelal oudere games) kunnen we concluderen dat de Series X een waar bakbeest is! Voor mij vinkt het alle vakjes nagenoeg vlekkeloos af. Nagenoeg…

Prachtig design

Het design van de Xbox Series X is naar mijn nederige mening prachtig, mits je van subtiel houdt. Uiteraard valt over smaak niet te twisten, maar deze console is in elk geval genuanceerd en minimalistisch. Hij past gemakkelijk in iedere inrichting, in tegenstelling tot Sony’s flashy doorn in het oog.

De Series X is tevens verrassend klein; Qua hoogte ongeveer zo groot als de Xbox One S, maar wel pakweg 2,5 keer zo breed. Ondanks zijn game PC performance heeft hij misschien slechts een kwart van de omvang. Hoe dan ook, behoorlijk compact voor de powerhouse die het is. Je kunt de console rechtop zetten of neerleggen. De ronde voet suggereert daarentegen wel dat hij gemaakt is om rechtop te staan, terwijl de horizontale positionering het moet doen met vier kleine rubbertjes.

Een nadeel van mijn geprefereerde oriëntatie is de ventilator die aan de bovenkant van de console zit. Deze is slechts ‘afgedekt’ met een plastic cover vol gaten (voor de luchtstroom). Ik kan me zo voorstellen dat er gemakkelijk iets in kan vallen, om nog maar te zwijgen over stof. Dan krijg je pas echt een rokende Xbox! Oh, en voor de naïeveling zoals ik: de groene gloed aan de bovenkant van het rooster is niets meer dan een paint job, geen echte LED-lichten. Gemiste kans!

Dezelfde controller

Over de controller ben ik minder te spreken, maar dat is omdat ik met lichte jaloezie naar de PlayStation 5 kijk. Waar Sony flink heeft ingezet op vernieuwing van de controller, gaat Microsoft voor een minimale upgrade van de oude hardware. Zoals je hieronder ziet, van de vorm tot de plaatsing van alle knoppen; alles is identiek. Ze hebben zelfs de AA-batterij aandrijving meegenomen!

Er zijn wel enkele kleine doch noemenswaardige verschillen. Zo voelt de textuur (vooral op de triggers) heerlijk en luxe aan. Tevens is de weerstand van de triggers wat groter en voelen ze wat kwalitatiever, minder goedkoop aan. Daarover gesproken, de D-pad heeft ook een geldinjectie gekregen. Die voelt op de Xbox One controller zo vies en goedkoop aan; de Series X controller voert ook hier de luxe-factor op. Tot slot is er een nieuwe Share-button, waarmee je gemakkelijk screenshots maakt en dingen deelt.

Ongekend stil

Eenmaal aangeslingerd is de Xbox Series X muisstil. Zoals Ruben over de PlayStation 5 zei in een grap die ik niet kan evenaren: de vorige generatie consoles klonken als een opstijgende Boeing 747. Dat is nu echt wel anders. Zelfs onder de volledige druk van Warzone of Assassin’s Creed: Valhalla is de ventilator nauwelijks te horen. Serieus, ik moet moeite doen om (zonder naar het lampje te kijken) te signaleren of de console aan staat of niet!

De kanttekening is wel dat huidige ‘launch games’ de Xbox Series X nauwelijks uitdagen. Je merkt dat backwards compatible games als Call of Duty: Warzone, Sea of Thieves en Fortnite opgepoetst zijn. Tegelijkertijd moeten die games het echter doen zonder ray tracing, high-end textures of opgepoetste animaties. Enkele games hebben overigens wel al ray tracing geïmplementeerd, maar laten steekjes vallen op andere grafische gebieden.

Wat ik dus probeer te zeggen, is dat we nog wel eventjes moeten wachten totdat we de échte performance van de console kunnen ervaren. Er zijn simpelweg nog geen games die iedere MHz aan rekenkracht uit de console proberen te wringen. Tot dusver maakt de Series X gehakt van alles wat je zijn richting in gooit.

U.I. en laadtijden zijn een traktatie

Dat brengt me bij de vernieuwde user interface (U.I.). Je ziet duidelijk dat Microsoft zich heeft laten inspireren door voorgaande versies, maar er is toch een hoop veranderd. Menu’s zijn overzichtelijk, er wordt veel beeldmateriaal gebruikt en alles in aan te passen. Je krijgt tevens wat meer controle over de console zelf. De keerzijde daarvan is dat al die keuze soms resulteert in een menu achter een menu, achter een tabblad, onder een drop-down keuze.

Desalniettemin, alles werkt razendsnel, mede door het snelle werkgeheugen en de moderne harde schijf, een 1TB SSD. Dat laatste is een zegen van de gaming goden. En dat werd tijd! Als voornamelijk PC-gamer erger ik me namelijk altijd mateloos aan de minutenlange laadtijden van ogenschijnlijk simpele games. Nu evenaart de Xbox Series X een high-end gaming PC (die waarschijnlijk drie keer zo duur is). Ofwel, meer gamen, minder wachten, meer performance, minder betalen!

Die wachttijd wordt verder ingekort door de Quick Resume feature. Als je tijdens een sessie verschillende games hebt opgestart, kun je binnen enkele seconden switchen. Sterker nog, als je de console uitzet terwijl een game nog draait, gaat hij bij de volgende sessie precies door waar je gebleven was. Zonder overdrijven, dat is een laadtijd van nog geen seconde.

Op het moment van schrijven lijken de meeste games dat te ondersteunen, maar bij sommige spellen werkt het niet vlekkeloos. Dan word je nog wel eens opnieuw naar het laadscherm gestuurd, ook al zat je eigenlijk al in het menu. Maar wederom: SSD, dus lang wachten is nooit van de partij.

Lekker (backwards compatible) gamen

Wat betreft launch games is het allemaal wat beperkt. Enkele dagen na de release van de console kregen we wel AC: Valhalla ter beschikking. Dit was de eerste ‘launch game’, al is bij de ontwikkeling duidelijk in het achterhoofd gehouden dat de Xbox One het ook aan moet kunnen. Hetzelfde geldt voor Watch Dogs: Legion.

Wel mag de frame rate nog even in het zonnetje gezet worden. Zelfs op 4K resolutie denderen de geteste games grotendeels vlekkeloos door. Helaas verschilt het sterk per game hoezeer ze van nieuwe technieken gebruikmaken. Het is enerzijds dus heel tof dat Microsoft eigenlijk alle noemenswaardige spellen backwards compatible maakte. Maar stiekem had ik ook op wat echte next-gen indrukken gehoopt. Die laten nog even op zich wachten.

Oh, en ik mis grafische instellingen in zo’n beetje iedere game. Nu de framerate zo flexibel is, vind ik dat spelers best wat controle over de graphics mogen hebben. Al is het maar een slider die tussen performance en graphics balanceert. De meesten zullen namelijk liever een game op 60fps spelen met de beste graphics, dan 120fps met hier en daar een hapering of matige texture. Power to the gamer!

Bonusronde

Omdat het natuurlijk onmogelijk is om een geavanceerd stukje technologie als de Xbox Series X in minder dan een heel boekwerk te beoordelen in een review, check je voor de conclusie nog even een snelle bonusronde met toffe en minder toffe aspecten.

• De 1TB aan opslagruimte is een waar genot. Met onder andere Call of Duty: Warzone, Assassin’s Creed: Valhalla, Forza Horizon 4, Sea of Thieves, Gears 5, War Thunder, Watch Dogs: Legion, Grounded en enkele kleinere games heb ik nog steeds ruim 300 GB opslagruimte over!
• De installatie was ontzettend makkelijk, begeleid door een uitzonderlijk soepele Xbox app. Via deze app kun je tevens op afstand een download aanzetten of een game alvast starten.
• Sommige menu’s zijn achter vergrendeling geplaatst, wat behoorlijk irritant kan zijn als je een specifieke instelling zoekt. Dan ben je soms twintig keer je wachtwoord aan het invullen. Ik kan geen optie vinden om deze dubbele vergrendeling uit te zetten. Maar wellicht moet ik die eerste ontgrendelen met een dubbele vergrendeling..
• Het switchen tussen audio output apparaten is niet altijd even soepel. Soms moet ik voice chat uit en weer aan zetten voordat een game mijn headset detecteert. Dat gebeurde vooral bij Warzone, dus wellicht is de game hier de schuldige.
• En over headsets gesproken, wanneer gaan consoles nou eens gewoon alle headsets accepteren. Mijn piekfijne LG G430 is niet compatibel met de Series X, net als de meeste USB headsets. Kan de console wel pronken met 3 USB-aansluitingen, maar je hebt er vrij weinig aan.

Conclusie

Dan rest ons nog om deze review af te sluiten met een genuanceerd antwoord op de hamvraag: Is de Xbox Series X je €500 waard?

Nu, hoewel de pure kracht van de console niet te betwisten valt, ga je op dit moment nog weinig games tegenkomen die daar volledig gebruik van maken. De eerste game die de console een beetje zal kunnen gaan uitdagen is naar verwachting CD Projekt Red’s Cyberpunk 2077 (10 december 2020). Verwacht dus tot die tijd qua grafische vooruitgang geen revolutionair, next-gen vuurwerk.

Dat neemt niet weg dat de laadtijden, flinke (en snelle) opslagruimte en het prachtige design nu al gigantische vruchten afwerpen. Het is dus ook nu al absoluut geen weggegooid geld om te upgraden naar een Xbox Series X. Dit is immers pas de al zeer bevredigende voorpret, met nog veel meer next-gen gamer-energie in het verschiet.

Pluspunten

• Installatie is soepel, Xbox app werkt als een trein
• Razendsnel laden, boterzachte Quick Resume
• 1TB (minus OS) is méér dan genoeg
• Muisstil
• Prachtig, subtiel en gecontroleerd design
• Grafisch verslindt hij alles wat je op hem afvuurt

Minpunten

• De ware kracht van de Series X blijft door beperkte software nog even verborgen
• Het design is niet voor iedereen
• Gemiste kans wat betreft controller
• Lang niet alle externe hardware is compatibel