Een volledige samenvatting van Game of Thrones seizoen 7

Geschreven door

Bram

Gecontroleerd door

Apparata Gokexperts

Bijgewerkt op

30 augustus 2017

×

De draken waren prominent aanwezig in dit seizoen, maar was het ook een draak van een seizoen te noemen?
Foto@Entertainment Weekly

Het zevende seizoen van Game of Thrones is helaas alweer afgelopen. Nu we wellicht 2 jaar moeten wachten is het daarom tijd om nog even goed terug te kijken op het grootste, snelste en (discutabel) wisselvalligste seizoen tot dusver. De afgelopen weken zaten vol met twists, nieuwe verhaallijnen, epische draken en een heleboel zogenoemde fan-service. Kortom, hier is een samenvatting van de belangrijkste momenten uit dit seizoen. Ik heb ter referentie het IMDB-cijfer van iedere aflevering vermeld. Oh, en uiteraard: SPOILER ALERT.

Dragonstone – 8,7
[gv data=”vbv0ZR1KLKg”][/gv]

De opening van seizoen 7 van Game of Thrones was wellicht een beetje verwarrend. De seizoensfinale van vorig seizoen werd namelijk gesierd door Arya de complete badass die de kinderen van Walder Frey aan hem voerde. Nu staat hij vrolijk weer een speech te geven voor zijn familie.

En net wanneer je de eindjes aan elkaar begint te knopen, wordt er een toast uitgebracht. De wijn vloeit rijkelijk en de speech van Frey wordt duisterder en duisterder. ‘The North remembers’, terwijl de gehele familie Frey begint te creperen en met bosjes omvalt. Arya’s tocht naar vaardige moordenaar was lang en lang niet altijd even spannend, maar deze gruwelijke opening zet de toon voor het seizoen; Personages gaan langzaam hun ‘arch’ voltooien.

Ook werd in de eerste aflevering gehint naar het einde van Cersei; De koningin van Westeros staat op een landkaart van het land, precies op de regio genaamd ‘The Neck’ terwijl Jaime op een andere plek op de landkaart staat: The Fingers. Zal de profetie uitkomen?

Tot slot leren we in deze expositionele aflevering wat meer over Dragonglass, voornamelijk over de locatie waar het White Walker-moordende goedje in grote getalen ligt. Het zal overigens niet de laatste keer zijn dat expositie-meester Samwell en zijn wilde vriendin Gilly op plotvorderende feiten stuiten in de Citadel.

Stormborn – 9,0
[gv data=”HoXDsTIu_10″][/gv]
Stormborn was een aflevering met heel veel girl power. Naast de – wat mij betreft – ietwat geforceerde verhaallijn over Sansa en haar opstandige gedrag tegenover Jon, zijn ook Olenna, Dany en Yara druk bezig met het verzilveren van hun claim op Westeros. Dat terwijl Jon druk bezig is met het verzamelen van manschappen en volgelingen voor zijn quest tegen de ondoden.

De tweede aflevering herintroduceert ook de niet zo prominente schurk Euron Greyjoy (die ik verkeerd voorspelde als zijnde de grote bad guy van dit seizoen). Zijn verzoek om te mogen trouwen met Cersei werd onder voorbehoud afgewezen. Okay, zei Euron arrogant, dan kom ik terug met een klein huwelijkscadeau.

En dat deed hij. Met zijn bad ass viking-bijl maakt hij gehakt van Dany’s vloot en ontvoert in dat proces zijn nichtje Yara en alle levende Sand Snakes. Elia Martell vraagt nog aan de vijand om haar direct te vermoorden, maar helaas staat haar hetzelfde lot te wachten als vele andere vijanden van Cersei: Een langzame, zeer (emotioneel en fysiek) pijnlijke dood.

The Queens Justice – 9,3
[gv data=”z2pRLR6Ns5I”][/gv]

Het was een van de meest veelverwachte ontmoetingen van de hele serie. Pagina’s aan fan fiction waren er over deze legendarische samenkomst geschreven en in aflevering drie van dit seizoen werd het werkelijkheid: Dany en Jon ontmoeten elkaar voor het eerst. Nee, hij buigt zijn knie nog niet voor haar en in tegenstelling tot de dromen van vele fans vlogen de vonken er ook nog niet van de twee af. Overigens kudo’s voor de schrijvers die – na het opnoemen van Dany belachelijk en komisch lange titel – de woorden ‘This is Jon Snow, King in the North’ aan Ser Davos geven. Het laat op een meta-niveau wat zelfspot zien.

Ook wordt de al lang bekende fantheorie over Jon’s daadwerkelijke vader en moeder aangedikt in deze aflvering. Wederom een dikke duim omhoog voor de schrijvers. Op het moment dat Jon over de muren van Dragonstone loopt en zegt ‘I’m not a Stark’ (hij doelt hiermee op zijn identiteit als bastaard) vliegt een gigantische draak over zijn hoofd. Hij is natuurlijk een Targaryen. Oh, easter (dragon) egg, Viserion en Rhaegal zijn vernoemd naar Dany’s broers. Rhaegar Targaryen is – zo weten de fans op dit moment al zeker – Jon’s vader. Met andere woorden, hij moet op een gegeven moment wel op de hagedis op steroïden gaan rijden, nietwaar?

De aflevering eindigt met een schokkende, mooie en emotionele dood voor een personage dat precies sterft zoals ze dat zelf heeft gewild. Olenna, wellicht een van de slimste en meest ervaren spelers in het spel der tronen, vertelt Jaime dat ze zijn zoon heeft vermoord. Maar niet nadat ze maar al te graag een hele beker met gif opdrinkt. Een laatste dikke middelvinger naar Jaime, maar vooral gericht naar Cersei. Prachtig.

The Spoils of War – 9,9
[gv data=”cqgi1IjDoU8″][/gv]

Aflevering vier is op vele niveau’s het keerpunt van seizoen 7 van Game of Thrones. Niet alleen lijkt het verhaal vanaf hier een beetje te snel te gaan verlopen, maar dit markeert ook de eerste keer dat we de hoofddraak van Dany (Drogon) écht in actie zien. En wat een actie was dat zeg. De prijzen die de Lannisters hebben vergaard in de oorlog rijden in een nette lijn over een veld, net buiten King’s Landing. Er blijft uiteindelijk niet veel van over.

Naast de monsterlijke actiescène en wat memorabele momenten rondom de Stark-familie en de bijbehorende reünie, vindt er nog iets essentieels plaats. Het wapen dat Maester Qyburn fabriceerde om draken te doden blijkt niet heel erg effectief. Maar tussen neus en lippen door heeft Cersei het over The Golden Company, een huurlingenleger uit Essos dat het tij moet keren. Verwacht in seizoen 8 dan ook zeker een inmenging van de soldaten in de oorlog tussen Dany en Cersei.

Ook leren Jon en Dany aan de hand van grotschilderingen meer over de eerste White Walkers en het belang van Dragonglass. Ik moet hierbij zeggen dat het wel heel erg handig was dat Jon zijn noordelijke charme niet hoefde in te zetten om Dany te overtuigen van zijn missie; Dat deden handig geplaatste grotschilderingen voor hem.

Eastwatch – 9,0
[gv data=”NNY73_YcZVY”][/gv]

Voor een aflevering die Eastwatch heet, hebben we verrassend weinig gezien van de vesting aan het oostelijke uiteinde van The Wall. Toch was het een belangrijke aflevering voor ‘de derde akte’ van dit seizoen. Gendry is namelijk terug! Dat niet alleen, ook Jon en een Fellowship of the Ring-achtig gezelschap hebben een gezamenlijke missie die wat sturing geeft aan het nu zoekrakende verhaal. Ze gaan een Wight van achter de muur halen om de ondode aan Cersei te laten zien.

Terwijl de mannen hun macho-missie uitstippelen loopt de meest tergende verhaallijn van dit seizoen ook nog steeds door. De overgebleven Stark-meiden bouwen een geforceerde spanning op en bikkelen maar wat weg. Dat terwijl Littlefinger ze voor zijn mysterieuze karretje spant.

Allerbelangrijkst aan deze aflevering is het eerste concrete bewijs van Jon’s familienaam in de serie. Sam en Gilly (vooral Gilly) ontdekken dat een Maester de ouders van Jon trouwde. Lyanna Stark en Rhaegar Targaryen waren daadwerkelijk getrouwd nadat de broer van Dany scheidde van Elia Martell. Voor het eerst in 7 seizoenen is er daadwerkelijk bewijs voor Jon’s claim op de troon.

Beyond the Wall – 9,3
[gv data=”Stw6INIS570″][/gv]

Waar Eastwatch een relatief kalme aflevering was, moest Beyond the Wall een beetje het slotgevecht vormen in dit seizoen. Helaas werd de expeditie van The Fellows… ik bedoel Jon en the gang ontzettend tof opgebouwd, maar een beetje gehaast afgeraffeld. In één aflevering tijd lopen ze ver naar het noorden, kicken ze ondood ass, raken ze gevangen op een steen midden op een bevroren meer en *snif snif* sterft Viserion. Okay, het was een hele vette expeditie die helaas niet helemaal goed in beeld gebracht werd. Wel was de dood en wederopleving van de draak een monsterlijk moment.

Ook zien we – althans ik en andere aluminium hoedjes dragende fans – voor het eerst duidelijk een connectie tussen Bran en de Night King. In een eerder artikel exploreerde we al de mogelijkheid dat de laatste mannelijke Stark het hoofd van de ondoden is of bestuurt. Hoe dat allemaal gaat uitpakken is nog niet duidelijk, maar de setup voor een gevecht tussen Jon en Bran als de Night King lijkt eraan te komen. Het staat zwart op wit… Ik heb hem gecalled.

The Dragon and the Wolf – 9,6
[gv data=”-5xdTlgaaaw”][/gv]

Beyond the Wall en de seizoensfinale verbraken na elkaar de records van langste afleveringen van Game of Thrones. Helaas was het wat mij betreft niet lang genoeg om alle informatie en alle gebeurtenissen in kwijt te kunnen. The Dragon and the Wolf markeert de eerste keer dat zoveel belangrijke personages bij elkaar zijn, maar helaas – zo blijkt uit alle (toegegeven, meesterlijke) dialogen – dragen al die personages een dikke laag ‘plot armor’. We zijn niet meer bang dat iemand zal sterven, want dit seizoen is daar niet het moment voor.

Behalve dan voor Littlefinger, die na zeven seizoenen eindelijk zijn verdiende loon kreeg. Kijk seizoen 1 maar eens terug, want dan ga je de man (die zich redelijkerwijs heeft weten te verlossen van fan-haat) met een passie haten.

En ja, er waren een paar momenten waarop Cersei me zwetende handjes gaf. Zou ze één van (of allebei) haar broers vermoorden? Nee. Ook verraadt ze haar gezworen vijanden niet. Althans, niet in het gezicht, want hoewel Cersie belooft om mee te helpen met de gevechten boven de muur, plot ze achter hun rug om al hoe ze (door middel van The Golden Company) Westeros definitief kan veroveren.

Deze aflevering markeert ook de waarwording van de natte droom van vele Game of Thrones-fans. Jaime en Cersei (broer en zus) die aan het seksen zijn? Bah! Jon en Dany (neef en tante) die het doen? Aww yee! Afgezien van de lichte hypocrisie van de fans was dit wel een mooi moment waarop de twee goedzakken hun band versterken. Hoewel Tyrion bang is voor de uitwerking van hun relatie (of misschien is hij jaloers?), is een alliantie tussen de twee iets wat gewoon moet gebeuren.

Tot slot wordt het doemscenario van het lot van Westeros werkelijkheid: The Wall valt. De altijd bad ass Night King rijdt op de gereanimeerd draak Viserion en het monster spuwt zijn blauwe vuur (nee, geen ijs) op het millennia oude bouwwerk dat de doden en levenden moet scheiden. De ondoden wandelen rustig maar zelfverzekerd door het gigantische gat in de muur, op weg naar Winterfell en op weg naar de confrontatie met Jon, Dany en al hun volgers (waarschijnlijk inclusief Jaime).

Conclusie
Met een gemiddelde van 9,3 is seizoen 7 van Game of Thrones een van de best scorende seizoenen tot nu toe. Alhoewel, cijfers zijn maar cijfers en Game of Thrones is tegenwoordig zo gevestigd als monsterlijke serie, dat het nauwelijks iets verkeerd kan doen. Dat neemt dus niet weg dat er weeldegelijk wat dingen mis waren met dit seizoen.

Zo werd vorig seizoen teleportatie geïntroduceerd waar nodig. In dit seizoen leek het gigantisch snel reizen nog prominenter dan vorig seizoen. Sommige afleveringen werden wat mij betreft geteisterd door problemen in de tijdlijnen. Personages reisde drie keer de wereld rond in één aflevering en andere personages hadden afleveringen lang nodig om een stukke te wandelen…

Ook waren sommige verhaallijnen wat dun of simpelweg tergend. Ik ben nooit echt een fan geweest van Arya’s arch, maar na de moord op Walder Frey en zijn gehele familie (als je het over overkill hebt) begon ik haar te respecteren. Helaas was de fittie tussen Arya en haar zus simpelweg ongefundeerd. Nou blijkt later dat ze Littlefinger om hun vinger hadden gewonden, al is helemaal niet duidelijk hoe, wanneer en hoezo ze erachter kwamen dat Baelish een complete eikel is.

Verder was de verdeling van actie-momenten en dramatische onthullingen dit seizoen een beetje vreemd. Grote veldslagen werden in een montage getoond terwijl nauwelijks belangrijke plotmomenten uitgebreide scènes kregen. Ook was het gehalte fan-service een beetje hoog wat mij betreft. Dit was eigenlijk het eerste seizoen waarin de makers het moesten doen zonder daadwerkelijk bronmateriaal van George R.R. Martin. Dat leverde veel veranderingen aan belangrijke verhaallijnen op, meestal ten goede, maar ook regelmatig met mindere gevolgen.

Maar op wat structurele haperingen na was dit gigantische seizoen nog bruter dan Dany’s draken. Wat betreft politiek bedrog en bloederige veldslagen was het dit seizoen wat rustiger, maar op het gebied van ontwikkeling van personages was het spot on. Ik kan in elk geval niet wachten op de conclusie van deze geweldige serie. Althans, aan de andere kant ben ik nu al bang voor het moment waarop het klaar is… Nooit meer Game of Thrones. Maar goed, dat moment, evenals de start van het volgende en laatste seizoen, zal nog erg lang op zich laten wachten.

Wat denk jij? Ben je het eens met alle meningen die ik – niet zo obscuur – door de samenvatting heb geweven? Wat vond jij van het seizoen? En wat had jij graag anders willen zien? Laat het weten in de comments!